17 Nisan 2014 Perşembe

Kaybolan insanlar.

Hayal kurduran yaşamları yaşayanlar.Hepsi istedikleri rüyanin içindeydiler.Uyandıkça dahada derinleşen bir rüyaydı aslında.Biliyorum ki var olması gereken herşey ''ihtiyaçlar'' anlamına geliyordu.
İnsanların bazı amaçlarının amaçsızlığı yüzünden gereksiz isteklerimiz oldu.Hayat bazı pişmanlıkları bile yaşayabilmek için çok kısa iken nedir bu bizde ki dünya sevgisi? Evet,şaşırtıcı doğa aşkının yanında...
Ve bunlar gibide bağımlılıklar beklentileride beraberinde getirebilirler.Hayat kendi koyduğu düzende ilerlerkende tıpkı siyahın beyazı kararttığı gibi bizde bu düzene uyum sağladık ve insan olarak çoğu kötülükten üzerimiza düşeni yaptık.Bunları yaparkende kalbimizin bam teli sızlasada yine huyumuzdan vazgeçmedik ve bildiğimizi sandığımız şeyleri bilmeden yaptık bazende...Derken aklıma zaman su gibi akıp giderken ummadığımız bir anda en yakınlarımızdan biri ya da birileri uçacak toprak olacak.Ne gariptir dimi bu gerçekle yaşamak ve yaşatmak...Son olarak ''Ciddiye aldığımız boş şeylerin aslında tamamen sıradan olduğunu'' unutmayalım...Ve alıntımla bitiriyorum ki Sahi ölümün olduğu bir Dünya da daha ciddi ne olabilir ki? TEMİZLEMEYE ÇALIŞIN KALPLERİNİZİ,KALBİMİZİ...

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder